Maria Magdalenakerk te Rijen, 3 maart 2022

Op de eerste plaats wil ik namens Groen Gilze en Rijen ons medeleven betuigen aan de inwoners van Oekraïne. Wat vorige week woensdag nog voor onmogelijk gehouden werd,  vindt nu toch plaats. Het Rusland van Poetin is een oorlog begonnen die uiteindelijk alleen maar verliezers zal opleveren. Hier wordt een heel volk de dupe van een niets ontziende machtswellusteling. Wij hopen met heel ons hart dat deze verschrikkelijke oorlog zo snel mogelijk voorbij is. En de vrede hersteld wordt in de Oekraïne. Nu toch terug naar het debat van deze avond wat in schril contrast staat met Oekraïne.  

Accepteert de gemeente Gilze en Rijen armoede? Nee zou het antwoord hierop moeten zijn. In een van de rijkste landen ter wereld zou dit in principe geen thema mogen zijn. Maar het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) laat met een percentage van 7,9 procent heel wat anders zien.

584.000 huishoudens leven dagelijks in armoede in ons welvarende land. Ruim over de tweehonderd gezinnen maken in onze gemeente gebruik van de voedselbank. Wat betekent dat voor deze mensen? Vragen wij ons dat wel voldoende af?

Zelf woon ik al meer dan 50 jaar in een wijk waar het veelvuldig voorkomt dat mensen tijdelijk of permanent gebruik maken van een uitkering of de bijstand. Neem van mijn aan, dat niemand daar om gevraagd heeft, dat overkomt je.

Veel van deze mensen moeten een behoorlijke drempel over, eer zij van al die vangnetten die er zijn gebruik gaan maken. Ik weet niet wie van de aanwezigen er weleens mee te maken heeft gehad. Maar wij kunnen ons wel voorstellen dat je een bepaalde schaamte, die onterecht is, toch moet overwinnen. Want zoals er in de politiek te vaak gedacht wordt dat er toch allerlei instanties zijn waar gebruik van gemaakt kan worden, wil dat niet zeggen dat een ‘bureaucratisch’- systeem, hoe goed bedoelt ook, voldoende het armoedeprobleem kan oplossen.

Wij van GGR zijn van mening dat het salaris of uitkering toereikend zou moeten zijn, en dat al die vangnetten overbodig zouden moeten zijn. Maar dat is een utopie. Een bijkomend aspect is, dat bijna al die goedwillende instanties afhankelijk zijn van vrijwilligers. Ook de weggeefhoek draait volledig op vrijwilligers, dat wordt nogal eens vergeten.

Natuurlijk zorgen zij er nu voor dat iedereen mee kan doen. Maar wij weten ook dat de statistieken er niet om liegen. Dat in armoede opgroeien in veel gevallen van generatie op generatie wordt overgedragen. Wij kunnen zelfs zien in welke wijken het meestal voorkomt. Ook op scholen zien wij dit. En ondanks al die wetenschap en allerlei plannen of ideeën slagen wij er niet in om een omslag hierin te maken.

Ondanks dat er heel hard gewerkt wordt door allerlei instanties zoals VIP, Dorpsteam, het sociaalteam van de gemeente en nog veel meer, krijgen wij het niet voor elkaar om een loket te openen in het gemeentehuis waar al deze mensen met hun specifieke vragen terecht kunnen. GGR denkt nog steeds dat het een deel van de oplossing zou kunnen zijn. Het creëren van een gezamenlijke regiefunctie op gemeentelijk niveau: met als doel, snel doorverwijzen naar de juiste organisatie of instantie. Consequent maatwerk leveren. Een ‘lerend armoedenetwerk’ van en voor vrijwilligers, ervaringsdeskundigen en professionals, zodat kennis en ervaringen uitgewisseld kunnen worden, waar krachten gebundeld worden, en solidariteit en saamhorigheid de pijlers zijn van de aanpak van armoede.

Peter van Seters, namens Groen Gilze en Rijen

Hits: 87